Sequoia op het Leiden Internationaal Film Festival

Afbeelding van We Live Film.

Het hebben van kanker in een verontwikkeld stadium waarbij de overlevingskans zeer klein is, en een tijdrekkende behandeling zeer gruwelijk. Dit klinkt als een scenario waar we onszelf allemaal liever niet in willen vinden. Een gruwelijke dood afwachten willen we liever niet. Zo denkt ook de jonge Riley (Aly Michalka) in de nieuwe film Sequoia van regisseur Andy Landen.

Met haar camera in haar hand filmt Riley hoe de dokter tijdens een ziekenhuisbezoek aan haar opbiecht dat haar kansen zeer klein zijn dat zij de orale kanker die zij heeft zal overleven, er valt alleen nog maar tijd te rekken. Verder kunnen de dokters niets meer voor Riley doen.

Deze machteloosheid doet haar besluiten om de situatie volledig in eigen handen te nemen. Samen met een camera en een overdosis aan pillen gekocht bij een online apotheek, vertrekt ze met de bus richting Sequoia National Park om daar de overdosis te nemen. Ze heeft het plan helemaal uitgestippeld zodat het op haar voorwaarden gebeurd. Haar zusje Van zal haar de volgende dag achterna rijden om de laatste momenten van Riley’s leven vast te leggen, zodat de film aan de egoïstische moeder van de twee kan worden afgeleverd. In de bus ontmoet ze al snel de gelovige Ogden (Dustin Milligan), waarna ze samen naar Seqouia vertrekken. Maar onderweg komt Riley een aantal struikelblokken tegen die het zelfmoordplan in de weg kunnen liggen.

Met het geschatte budget van 15.000 dollar heeft regisseur Andy Landen een sterke film neergezet, die ondanks zijn enorm heftige onderwerp niet moeilijk of zwaar valt. Er is een goede balans gevonden tussen de heftige situatie waar Riley zich in bevindt, en het sterke karakter waaruit blijkt dat Riley niet uit depressieve redenen handelt, maar voor zichzelf de beste uitweg zoekt.

Ondanks het niet altijd even vriendelijke karakter van Riley is het toch wel vrij snel mogelijk empathie voor haar te vormen. De manier waarop zij handelt, en de gezinssituatie die tijdens de film steeds meer duidelijk wordt, laten je begrijpen waarom Riley deze grote beslissing heeft gemaakt. Maar de charmes van de 25-jarige actrice dragen hier zeker ook aan bij!

Deze indie van Landen, zet je aan het denken over de betekenis achter het verhaal. Na de screening van de film op het Leiden Internationaal Film Festival, hield Landen een Q&A met het publiek. Hij vertelt dat zij hebben gekozen voor het Sequoia National Park als de perfecte setting van het verhaal vanwege de eeuwenoude bomen die er staan. De enorme bomen overleven alles; bosbranden, ziekten.. Het enige dat de bomen ombrengt is het contact met de mensen. En dit lijkt dan ook een van de thema’s van de film. De gezinssituatie van Riley en Van is hopeloos; de moeder is teveel met zichzelf bezig waardoor ze de twee dochters heeft overgelaten aan de alcoholistische vader. Riley filmt haar laatste dagen als wraak op en verwijt naar haar moeder. De mensen, en in dit geval dus de gezinsleden, maken elkaar kapot.

Maar tegelijkertijd gaat de film volgens Landen ook over het volhardingsvermogen van de personages. Dit maakt het verhaal over de zieke Riley draagbaar, en zal het geloof in de mensheid niet volledig verdwijnen na het zien van deze film.  


Tweet